Rozdział 11 ;)

*Oczami Harrego*

Brittany wyglądała wspaniale. Aż odebrało mi mowę.

*Paczadełkami Britt*

- Wow...Britt...wyglądasz...Wow...aż brak mi słów...- Harry patrzył na mnie z uwielbieniem, a ja czułam że robię się coraz bardziej czerwona. W końcu Harry wyrwał się z otępienia i podał mi bukiet róż które trzymał w ręku.

- Ojej Harry...dziękuję- powiedziałam i cmoknęłam go w policzek. Weszłam jeszcze na chwilę do domu żeby wstawić kwiaty do wazonu. Pół godziny później siedziałam wraz z Harrym w samochodzie.

- Dobra Harry, więc powtórzę pytanie: gdzie ty mnie zabierasz.- spytałam strasznie ciekawa siedzącego obok mnie Loczka.

- Zobaczysz. To niespodzianka.- odpowiedział z tajemniczą miną. Minęło następne pół godziny aż Harry w końcu zatrzymał się na małym podjeździe. Wyszliśmy z auta. Loczek podszedł do mnie i zawiązał mi oczy bandanką.

- Harry ale co..- nie dokończyłam bo chłopak mi przerwał.

- Nie bój się zaraz zobaczysz...- powiedział i pociągnął mnie za sobą. Gdy odwiązał mi chustkę moim oczom ukazała się mała polanka na której był tylko jeden koc z jedzeniem, a wokoło porozstawiane były świece.

- Harry to jest...piękne. Zrobiłeś to dla mnie??- zapytałam i popatrzyłam chłopakowi w oczy...miał w nich wesołe iskierki.

- Dla ciebie wszystko - powiedział i mnie przytulił. Chwilę później siedzieliśmy juz na kocu i zajadaliśmy się smakołykami przygotowanymi przez Hazzę. Po skończonym posiłku postanowiliśmy poleżeć i popatrzyć na gwiazdy. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam...

*Z perspektywy Hazzy*

Zasnęła. Wyglądała tak słodko...nagle zadzwonił jej telefon. Dzwoniła Julie. Odebrałem.

- Britt!! Gdzie ty jesteś?! Dlaczego nie było cię w szkole?! Czy ty wiesz jak ja się martwię?!- Juls była wyraźnie zdenerwowana.

- Juls...Juls!!! Posłuchaj mnie...- zacząłem mówić ale nie skończyłem mówić bo mi przerwała.

- Harry...ale co ty...- tym razem to ja jej przerwałem

- Nie martw się Brittany jest ze mną i nic jej nie jest. Obiecuję że wróci do domu cała i zdrowa.- uspokoiłem Juls i się rozłączyłem. Delikatnie wziąłem Britt na ręce i zaniosłem ją do samochodu. Potem wróciłem jeszcze po koc i pozostałe rzeczy. Po godzinie byłem już pod domem Britt. 

- Britt...Brittt- nie chciałem jej budzić ale musiałem to zrobić.

- Mhm...- mruknęła.

- Jesteśmy już obok twojego domu.- powiedziałem ale dziewczyn a się nie odezwała. Zrezygnowany wziąłem ją na ręce. Otworzyła na chwilę oczy, oplotła moją szyję rękami i ponownie zasnęła. Wszedłem do jej domu i skierowałem się do jej pokoju. Delikatnie położyłem ją na łóżku. Wyglądała tak słodko...nie mogłem się powstrzymać...pochyliłem się nad nią i złożyłem delikatny pocałunek na jej ustach. Cicho wycofałem się z jej pokoju i wróciłem do swojego domu. Gdy godzinę później leżałem na łóżku nie mogłem przestać o niej myśleć. Nie wiem co się ze mną działo. Każdy uśmiech, ruch...karzde mignięcie rudych włosów wbijało w me serce kolejne gwoździe miłości do Brittany. Ta dziewczyna nieświadomie obróciła moje zycie do góry nogami. Leżałem tak jeszcze chwilę aż w końcu odpłynąłem...

****************************************************************************************

Co prawda krótki ale jest ;D. Rozdział dodałam specjalnie dla Kasi mimo ze nie było 5 komentarzy. Ale pomimo to pamiętajcie:

5 komentarzy = kolejny rozdział

Pozdro!!

P.S. Jeszcze raz podaję te same informacje co pod ostatnim rozdziałem (wiem, wiem powtarzam się) :

- w zakładce "mini wystawa" pojawiły się dzisiaj moje kolejne rysunki. Dwa z nich to ilustracje do mojego bloga.
- Moje real foto znajdziecie w zakładce " O mnie"