Rozdział 30

*Oczami Harrego*

-Harry, ja jestem w ciąży- powiedziała wtuliła się we mnie szlochając. Co?! Będę ojcem?! Jak ja sobie niby poradzę?! Co będzie z moją karierą ?! Miałem tysiąc myśli na minutę. Spojrzałem jeszcze raz na płaczącą Britt. Była taka mała, krucha taka... bezbronna. Nie mogłem jej zostawić. Pomogę jej. Zajmę się nią i tą małą istotką,którą w sobie nosi ...

*Perspektywa Britt *

Co ja teraz zrobię?! Jestem za młoda na to by być matką. co powiedzą moi rodzice?! A Harry Jego rodzina... Nasi przyjaciele. Jak ja sobie z tym poradzę!? Nie mogę urodzić tego dziecka. Nie mogę. Wiem.. usunę ciążę. To będzie najlepszy pomysł...

*Oczami Lily*

Wpadliśmy z Chrisem do szpitala. Telefon od Juls przerwał nam randkę. co się mogło stać?! Dlaczego moja ukochana siostra znowu jest w szpitalu ?! Razem dobiegliśmy do sali nr 715 w której leżała Brittany. Pod drzwiami siedzieli już wszyscy chłopcy razem z Kate i Julie .Kątem oka zauważyłam jak Liam mierzy Chrisa niezbyt przyjaznym wzrokiem i odwraca głowę. O co mu do cholery chodzi?! Podeszłam do zapłakanej Juls i zapytałam:

- Co się jej stało??

- Nie wiem-odpowiedziała  i wzięła chusteczkę,żeby wytrzeć nos. -W jej sali jest Harry,a my nie chcemy im przeszkadzać.-skinęłam głową. Miała rację. Brittany powinna porozmawiać najpierw z Harrym. Wzięłam Chrisa za rękę i razem usiedliśmy na twardych szpitalnych krzesłach ...

*Perspektywa Brittany*

-Britt, kotku. Popatrz na mnie-Harry już od kilku minut próbował mi coś powiedzieć,ale go ignorowałam. W końcu chłopak ujął mój podbródek i uniósł moją głowę tak,że byłam zmuszona spojrzeć mu w oczy.- Kochanie... poradzimy sobie. Nie zostawię Cię z tym samej. Nie martw się- powiedział patrząc mi głęboko w oczy.Kamień spadł mi z serca,ale... ja już zadecydowałam.Us​unę to dziecko.

-Harry..ja tak nie mogę. Muszę usunąć to dziecko- wyszeptałam i znów się rozszlochałam ...

*Paczdłami Loczka*

Co?! Nie, nie, nie. Chyba się przesłyszałem.On​a nie może usunąć tego dziecka. Musi je urodzić. Musi. Przecież nie można zabić tej Bogu ducha winnej istotki.

-Brittany nie możesz tego zrobić - powiedziałem. - To dziecko jest teraz częścią Ciebie. Nie możesz tego zrobić. Rozumiesz?- zapytałem łagodnie i popatrzyłem w jej zielone oczy. Były pełne łez i smutku. Wtedy sobie uświadomiłem, że zawsze muszę ją chronić.

- Ale Harry.. - zaczęła,ale jej przerw

przerwałem.

- Żadnego ale Britt. Nie możesz tego zrobić.To Twoje dziecko...nasze dziecko.- powiedziałem i przytuliłem ją jeszcze mocniej - Obiecaj,że go nie zabijesz.

- Obiecuję - powiedziała i otoczyła moją szyję swoimi drobnymi rączkami ...

*Zielonymi oczkami Britt*

Harry zaakceptował to,że będzie ojcem, ale czy ja do końca zaakceptowałam fakt,że będę matką ?Chyb..nie. Nie wiem.Ale nie usunę tego dziecka. Obiecałam to Harremu.
-Britt ..wszyscy czekają na korytarzu i się o Ciebie martwią. Musimy im powiedzieć. Dobrze - pokiwałam głową. Przecież w końcu i tak by się dowiedzieli. Lepiej powiedzieć im od razu. Gdy wszyscy znaleźli się przy moim łóżku, Harry usiadł obok mnie i otoczył mnie ramieniem .
-Wyglądacie jakbyście zaraz mieli oznajmić,że będziecie rodzicami. -powiedział Lou.
-Skąd wiesz?!- krzyknęliśmy jednocześnie z Harrym.
-Haa.. wiedziałem,że Hazziątka będą wcześniej niż Louisiątka ! Zayn ..dajesz dychę. - Louis zaczął skakać z radości jak nienormalny .Potem podbiegł do mnie i Hazzy i nas przytulił. - Świetnie się spisałeś Harry. Jestem z Ciebie dumny. - potem zaczął mówić do mojego brzucha:
-Cześć małe Stylesiątko . Tutaj Louis . Twój najzajebiściejsz​y wujek . Zrobię dla Ciebie marchewkowy pokój...
-Nie ! -krzyknął Liam- pokój będzie cały w postaciach z Toy Story.
-Nie, bo będzie marchewkowy.- odpowiedział Lou krzyżując ręce na piersi.
-Toy Story
-Marchewki
-Toy Story
-Marchewki
- Toy Story
-Lusterka!- krzynął Zayn z wielkim bananem na twarzy.
- Nieee ! - krzyknęli jednocześnie Lou i Liam.
- Britt powiedz im,że pokój będzie marchewkowy- powiedział Boo Bear robiąc do mnie słodkie oczka.
- No dobrze...- zaczęłam ale Louis mi przerwał.
- Taaaaaaak wiedziałem że pokój będzie marchewkowy!!
- Daj mi skończyć Tommo pokój będzie pełen postaci Toy Story przebranych za marchewki i trzymających lusterka- powiedziałam ku uciesze całej trójki...

...

Dwa dni temu wyszłam ze szpitala. Dzisiaj przyjeżdżają rodzice. Strasznie się boję spotkania z nimi. Wiem że będzie ze mną Harry ale i tak jestem zestresowana. Nagle usłyszałam trzask drzwi wejściowych. Rodzice. Zbiegliśmy z Harrym po schodach i skierowaliśmy się do salonu skąd dobiegały wesołe głosy moich rodziców.

- Witajcie- powiedziałąm i mocniej ścisnęłam Harrego za rękę.- muszę wam coś powiedzieć.

- Witaj kochanie- odpowiedzieli równo

- My też mamy ci coś wżnego do powiedzenie.- powiedziała mama z dość tajemniczą miną.- pamiętaj że bez względu na to co ci teraz powiemy zawsze cię kochaliśmy i będziemy kochali. Britt my...

*******************************************************************

hahaha kocham wam to robić. Nawet nie wiecie jaką mi sprawia przyjemność przerywanie rozdziału w takiej chwili. No ale nie będę wam tu truć. Zmieniam zasadę:

8 komów = nn

Pozdro!!